Jak nie kochać jesieni.../ How not to love autumn ...

Witam serdecznie!:))

Jesień zawsze to czas zadumy i melancholii.
Dni stają się coraz krótsze, słońca jest jak na lekarstwo.

Myślimy wówczas o przemijaniu...
Czasami dopada nas przygnębienie i ospałość.
Ja sięgam wówczas po kubek gorącej czekolady
i biorę gorącą aromatyczną kąpiel z garścią soli.
Na poprawę humoru palę też świece zapachowe.
Niezależnie od pory dnia zapach ulatniający się
z podgrzewacza zdziała cuda.

Jak nie kochać jesieni, jej babiego lata,
Liści niesionych wiatrem, w rytm deszczu tańczących.
Ptaków, co przed podróżą na drzewach usiadły,
Czekając na swych braci, za morze lecących.

Jak nie kochać jesieni, jej barw purpurowych,
Szarych, żółtych, czerwonych, srebrnych, szczerozłotych.
Gdy białą mgłą otuli zachodzący księżyc,
Kojąc w twym słabym sercu, codzienne zgryzoty.

Jak nie kochać jesieni, smutnej, zatroskanej,
Pełnej tęsknoty za tym, co już nie powróci.
Chryzantemy pobieli, dla tych, których nie ma.
Szronem łąki maluje, ukoi, zasmuci...

Tadeusz Wywrocki

Dziękuje za odwiedziny i pozostawione komentarze!:))
Pozdrawiam Was cieplutko!:))